Twaalf jaar geleden kreeg ik voor het eerst de kans om de kennis en de ervaring die ik rond dit onderwerp verzameld had aan een groep door te geven. Als leraar wou ik anderen warm maken voor een werkbare en hoopgevende  boodschap. Ik spits me daarbij vooral toe tot twee bijzonder onaangename gevolgen van denkfouten: piekeren en een negatief zelfbeeld. Mijn doelgroep gelooft dat een mens zich levenslang kan  blijven ontwikkelen. Dat  leven naar nieuw geworven inzichten hun welbevinden er kan op vooruit helpen.  Soms heb je hulp van buiten nodig, van vaklui, maar vaak kan je ook jezelf helpen. 

​

​

Ondertussen mocht ik honderden keren, van Adinkerke tot Voeren,  met groepen werken en dat leverde een schat aan verhalen op van de meest uiteenlopende levenservaringen. Een schat aan levenswijsheid ook, want mensen hebben veel aan en van  elkaar te leren. Naast het doorgeven van inzichten en ervaringen is ook het bij elkaar brengen van mensen een hoofddoel.

​